JEFFREY BEEKMAN

Wie is Jeffrey Beekman?
Wat onderzoekt Jeffrey Beekman
Uitleg Jeffrey Beekman

Wie is Jeffrey Beekman?

Jeffrey Beekman is moleculair bioloog en werkt in het UMC Utrecht.
In zijn onderzoek richt hij zich vooral op het verbeteren van persoonlijke behandelingen voor taaislijmziekte.


Wat onderzoekt Jeffrey Beekman

Dit onderzoek (mede door Muco & Friends financieel ondersteund) betreft het ontwikkelen van nieuwe technologieën om CF en de behandeling daarvan in stamcellen van patiënten te bestuderen.

In het laboratorium kunnen minidarmpjes worden gekweekt, waardoor CF bestudeerd kan worden en medicijnen ontwikkeld kunnen worden voor behandeling van CF-ers.


Uitleg Jeffrey Beekman

Door een foutje in het CFTR gen, een zogenoemde mutatie, ontstaat CF. Een aantal van deze mutaties kunnen inmiddels met medicijnen worden behandeld. Maar de meeste mutaties nog niet. Dit zijn vooral zeldzame mutaties die bij zo'n 10-15 procent van de mensen met CF voorkomen.

In het laboratorium kunnen we de effecten van deze CFTR mutaties heel goed bestuderen. Hiervoor groeien we miniatuur versies van organen uit een stukje weefsel van mensen met CF. In deze mini-orgaantjes kunnen we de CFTR functie meten, en ook zien of medicijnen de CFTR functie kunnen repareren. Dit gaat heel goed. We zien dan ook in eerdere studies dat effecten in de mini-orgaantjes overeenkomen met de ziekte of behandeling van de persoon van wie deze mini-orgaantjes zijn gegroeid.

Om nieuwe behandelingen voor CF te onderzoeken, en dan vooral de zeldzame vormen, is nog veel onderzoek nodig. Om het onderzoek te versnellen, willen we een robot aanschaffen die het mogelijk maakt om grotere hoeveelheden medicijnen te testen.

Uw hulp gaat dus bijdragen aan het ontwikkelen van nieuwe behandelingen voor CF, en dan vooral voor mensen met zeldzame vormen van CF die nog niet behandelbaar zijn.

"Vastberaden CF te verslaan"


Team Beekman

 
 
 
 

Organoïden Medisch bioloog Professor Jeffrey Beekman is hoofd van het laboratorium dat de CF-test ontwikkelde.
Hij zegt: “Stamcellen kunnen we in het laboratorium uit laten groeien tot zogenoemde organoïden (‘minidarmpjes’). Deze organoiden zijn genetisch identiek aan de patiënt en zijn uitermate geschikt om taaislijmziekte in te bestuderen. Je kunt eraan aflezen of de ziekte mild of ernstig gaat verlopen en voorspellen of de patiënt zal reageren op bepaalde geneesmiddelen of niet. Dat biedt nieuwe perspectieven voor het toepassen van bestaande geneesmiddelen én voor het ontwikkelen van nieuwe geneesmiddelen.’’

Bron: UMC Utrecht